Celem pracy było wykazanie zróżnicowania morfologii i wybranych właściwości gleb aluwialnych użytkowanych rolniczo oraz ocena ich przemian w warunkach regulacji rzeki. Badania prowadzono w nizinnej dolinie Odry w jej środkowym biegu poniżej Wrocławia. Wykonano 4 odkrywki glebowe na prawym brzegu Odry na holoceńskiej terasie zalewowej. Dwa profile znajdowały się w strefie międzywala i były użytkowane jako łąki, a dwa profile zlokalizowane poza obwałowaniami były użytkowane jako pola uprawne. Gleby zostały opisane, opróbowane i przeanalizowane stosując standardowe metody dla badań gleboznawczych. Badane gleby różniły się cechami morfologicznymi poszczególnych poziomów genetycznych, położeniem zwierciadła wody gruntowej, zasiegiem i intensywnością cech redoksymorficznych, a także głębokością i zachowaniem stratyfikacji aluwialnego materiału macierzystego. Znalazło to odzwierciedlenie w klasyfikacji: Eutric Fluvic Gleysol (Pantoloamic), Eutric Gleyic Fluvic Cambisol (Ochric), Eutric Fluvic Stagnic Cambisol (Ochric), Eutric Stagnic Fluvisol (Katoarenic, Ochric, Brunic). W rejonie prowadzonych badań wyraźnie widoczny jest wpływ mikrorzeźby terenu i zmian położenia osadów aluwialnych podczas meandrowania rzeki, co przejawia się zwięzłym uziarnieniem gleb znajdujących się obecnie blisko rzeki i lżejszym gleb położonych w dalszej odległości. Głębokie występowanie zwierciadła wody w glebach położonych na nieco wyższych elementach mikroreliefu spowodowało obniżenie pionowego zasięgu oglejenia gruntowego oraz zastępowanie go oglejeniem opadowym w środkowej części profilu glebowego. Zmiana reżimu wodnego przyczyniła się do wzrostu aktywności biologicznej, a tym samym rozwoju poziomu cambic. Przekształcenie gleb aluwialnych użytkowanych jako trwałe użytki zielone w gleby uprawne powoduje nie tylko spadek zawartości SOC w glebie, ale także obniżenie jednostkowej zdolności sorpcyjnej związków próchnicznych.