Celem naszych badań było przedstawienie właściwości mad rzecznych występujących w górskich obszarach leśnych. Dodatkowo w pracy przedstawiono charakterystykę roślinności towarzyszącej badanym glebom. Szczegółowa charakterystyka przedstawiona w pracy obejmowała drzewostany oraz roślinność runa. Badaniami objęto 10 powierzchni badawczych reprezentujących tereny górskie. Powierzchnie badawcze znajdowały się w Nadleśnictwie Bielsk, Ustroń, Szklarska Poręba, Węgierska Górka oraz w Bieszczadzkim, Babiogórskim i Tatrzańskim Parku Narodowym. Na każdej powierzchni próbnej wykonano szczegółowy opis profilu glebowego, z każdego poziomu genetycznego pobrano próbki w celu wykonania podstawowych oznaczeń laboratoryjnych. Na każdej powierzchni badawczej wykonano zdjęcie fitosocjologiczne metodą Brauna-Blanqueta oraz opis drzewostanu. Rozpoznanie typu siedliskowego lasu określono zgodnie z Instrukcją Urządzania Lasu, a dodatkowo obliczono Siedliskowy Indeks Glebowy. Właściwości górskich mad rzecznych są związane z właściwościami skał, w obrębie których tworzą się terasy aluwialne. Analizowane mady rzeczne zostały zaklasyfikowane do kliku podtypów tj. inicjalne, właściwe, brunatne i próchniczne a ich właściwości zależą od położenia doliny i od czynników antropogenicznych. Regulacja rzek i zanik zalewów powodują kształtowanie się gleb z poziomem brunatnienia i zakwaszeniem poziomów powierzchniowych. Z górskimi madami rzecznymi związane są dwa zbiorowiska roślinne: Alnetum incanae i Carici remotae-Fraxinetum. Ekosystemy związane z górskimi madami rzecznymi są bardzo cenne ze względu na ich wysoką bioróżnorodność i pełnienie różnych funkcji ekosystemowych.