W doświadczeniu wegetacyjnym badano wpływ komunalnych osadów ściekowych i obornika na plonowanie i skład chemiczny ziemniaków odmiany Irga oraz wybrane właściwości fizykochemiczne gleby. W glebie oznaczono odczyn, zawartość węgla organicznego, azot ogólny, przyswajalny P i K oraz kationy wymienne. Określono również plon świeżej i suchej masy ziemniaków oraz zawartość N, P i K w bulwach. Ponadto w glebie i bulwach ziemniaka oznaczono metale ciężkie (Cd, Cu, Cr, Fe, Mn, Ni, Pb, Zn). Przeprowadzone analizy wykazały wysoką wartość nawozową komunalnych osadów ściekowych, zbliżoną do obornika. Jego zastosowanie pozytywnie wpłynęło na wszystkie analizowane właściwości gleby i spowodowało dwukrotny wzrost plonu bulw ziemniaka w porównaniu z obiektem kontrolnym. W wyniku zastosowanego nawożenia osadami ściekowymi i obornikiem zawartość metali ciężkich w bulwach ziemniaka istotnie wzrosła w porównaniu z kontrolą. Zawartość Cd i Pb w bulwach ziemniaka dla Cd wahała się od 0,11 do 0,14 µg kg-1 ŚM, a dla Pb od 0,03 do 0,15 µg kg-1 ŚM i była znacznie niższa od wartości dopuszczalnej (0,1 mg kg-1 ŚM) zgodnie z Rozporządzeniem UE, a więc nie stanowi zagrożenia dla zdrowia konsumentów. W odniesieniu do możliwości akumulacji metali ciężkich w glebie wykazano, że analizowany osad ściekowy może być bezpiecznie użytkowany przez okres 27 lat, zanim zawartość Pb przekroczy normę dla gleb użytkowanych rolniczo. W przypadku innych metali okres ten jest znacznie dłuższy, a dla Cu sięga 2340 lat. W warunkach stosowania obornika zawartość Pb przekroczy normę po 87 latach, a Zn po 4699 latach.