Erozja gleb prowadzi do spłycenia profilu glebowego i zmian właściwości fizycznych, chemicznych oraz cech morfologicznych gleby. Odsłanianie głębszych partii gleby wywołuje też zmianę barwy poziomów powierzchniowych, co znajduje swoje odzwierciedlenie na zdjęciach lotniczych. Szczególnie narażone na przekształcenia erozyjne są obszary rolnicze, w których intensywna działalność człowieka prowadzi do wzmożenia naturalnych procesów stokowych oraz przemieszczania materiału glebowego przez maszyny i narzędzia rolnicze, co nazywane jest denudacją antropogeniczną. Obszar badań – gmina Chełmża (powiat toruński) leży w obrębie wysoczyzny morenowej pagórkowatej i płaskiej, zbudowanej z glin zwałowych ostatniego zlodowacenia. Intensywne użytkowanie rolnicze połączone ze znacznymi deniwelacjami terenu spowodowało ogłowienie gleb płowych, które dominują na analizowanym obszarze. Największe przekształcenia można zaobserwować na szczytach pagórków wysoczyznowych, gdzie poziom orny analizowanych gleb wymieszany jest ze skałą macierzystą bogatą w węglan wapnia. W celu wyznaczenia zasięgu gleb, które zawierają węglan wapnia w poziomach ornych przeanalizowano ogólnodostępne ortofotomapy oraz materiały kartograficzne w postaci map topograficznych i numerycznego modelu terenu. Na podstawie przyjętego klucza fotointerpretacyjnego wyznaczono ponad 700 konturów gleb potencjalnie zasobnych w całym profilu w węglan wapnia, stanowiących około 1% powierzchni analizowanego obszaru. Przy ich wyznaczaniu wzięto pod uwagę: 1) bardzo jasną barwę poziomów powierzchniowych, 2) występowanie w miejscach eksponowanych na erozję – na wierzchowinach pagórków i w obrębie wypukłych stoków, 3) otoczenie pierścieniami silnie zerodowanych gleb płowych odznaczających się barwą ciemnobrązową poziomów ornych i wskazującą na odsłonięcie poziomów argik. Badania terenowe i laboratoryjne pozwoliły na weryfikację wyznaczonych zasięgów gleb zerodowanych zasobnych w węglan wapnia. Potwierdziły one wysoką przydatność ogólnodostępnych zdjęć lotniczych, ponieważ 96% wyznaczonych na ich podstawie konturów reprezentowało gleby bardzo silnie zerodowane (Apk-Ck) i zawierało węglan wapnia w poziomach ornych. Średnia zawartość CaCO3 w poziomach ornych wyniosła 6,1%. Poziomy próchniczne nie spełniały kryteriów barwy i (lub) zawartości węgla organicznego wymaganego dla poziomów mollik, a skały macierzyste miały zbyt małą zawartość węglanu wapnia dla wydzielenia poziomów kalcik. Według Systematyki gleb Polski z 2019 r. większość analizowanych gleb można zaklasyfikować jako regosole. W jednym przypadku ze względu na silne oglejenie, profil glebowy zaklasyfikowano jako glebę gruntowo-glejową. Przegląd archiwalnych materiałów dotyczących gleb zerodowanych bogatych w węglan wapnia wskazuje też na możliwość wystąpienia w grupie tych gleb czarnoziemów, czarnych ziem i gleb opadowo-glejowych zawierających poziomy mollik i/lub kalcik.