Węgiel brunatny jest w dalszym ciągu jednym z głównych źródeł energii w wielu krajach. Jego eksploatacja metodą odkrywkową powoduje szereg zmian w środowisku przyrodniczym. Powstają nowe i trwałe formy reliefu: zwałowiska zewnętrzne i wewnętrzne zbudowane z konglomeratu skał znajdujących się w nadkładzie eksploatowanego węgla. Ten swoisty materiał macierzysty, w procesie rekultywacji, przekształcany jest w glebę. Celem pracy była ocena właściwości chemicznych gleb rozwijających się na terenach pogórniczych węgla brunatnego w Wielkopolsce. W ramach przeprowadzonych badań przeanalizowano wpływ lucerny (Medicago sativa L.) z trawą (Dactylis glomerata L.) na kształtowanie właściwości chemicznych gleb w 3 wariantach nawożenia mineralnego (0NPK - kontrola, 1NPK i 2NPK). W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że analizowane gleby dziedziczą po materiale macierzystym zasadowy odczyn, zawartość węglanów wapnia, zawartość przyswajalnego magnezu oraz CEC. Stwierdzono istotny wpływ Medicago sativa L., jak i nawożenia mineralnego na kształtowanie właściwości chemicznych badanych gleb. Uprawa Medicago sativa L. (na kombinacji 0NPK) spowodowało istotny statystycznie wzrost SOC, TN, oraz CEC w powierzchniowych poziomach Ap. Nawożenie mineralne dodatkowo zwiększało proces akumulacji SOC, TN, P₂O₅, K₂O oraz wzrost wartości CEC. Należy podkreślić, że niezależnie od poziomu nawożenia badane gleby były zasobniejsze w SOC, TN, CEC i przyswajalny Mg w porównaniu do średnich wartości liczbowych tych parametrów stwierdzonych w mineralnych glebach uprawnych w Polsce.